تبیین لزوم توسعه الگوهای مدیریت راهبردی پژوهش و فناوری

یکی از ویژگی‌های بارز فرایند توسعه دانش بنیان در کشورهای توسعه یافته و در حال توسعه، ظهور و رشد سازمان‌های پژوهش و فناوری است. براین اساس انتظار می‌رود نقش و جایگاه سازمان‌های پژوهش و فناوری در اقتصاد دانش محور روز به روز پررنگتر و عیان‌تر گردد. سازمان‌های پژوهش و فناوری به خاطر ضعف عملکردی به شدت مورد انتقاد هستند و مهمترین دلیل ناکارآمدی آنها ضعف در مدیریت این سازمان ها در سطوح راهبردی است. با توجه به روند سریع گسترش این سازمان‌ها این مطالعه تلاش نموده است با رویکردی تحلیل- کیفی به تبیین ضرورت توسعه مدل‌های مدیریت راهبردی پژوهش و فناوری برای سازمان‌های پژوهش و فناوری بپردازد. با توجه به هویت سازمان‌های پژوهش و فناوری که بطور کامل آمیخته با دانش و فناوری‌ است، اساس رقابت در این دسته از سازمان‌ها بر ارائه راه‌حل‌های یکپارچه مبتنی بر فناوری برای کسب و کارها نهفته است. لذا محور بحث در خصوص مدیریت راهبردی در این حوزه با مفاهیم محیط با تغییرات سریع فناورانه و به تبع آن توانمندی‌های پویا با تاکید بر نوآوری و کارآفرینی فناورانه عجین شده است. براین اساس پیشنهاد گردید از آخرین روند تئوری‌های مدیریت راهبردی با تاکید بر توانمندی‌های پویا (و نگرش‌های تکاملی) برای توسعه الگوهای مدیریت راهبردی پژوهش و فناوری در سازمان‌های پژوهش و فناوری بهره گرفته شود.